Minggu, 13 September 2015

DARIKU KEPADA HUJAN

Sepucuk surat untuk hujan..

Dear Hujan,

Halo hujan. Bagaimana kabarmu? Tidak ada cacat di pikiranku tentangmu. Aku suka semua yang berhubungan denganmu. Jalanan yang basah. Wangi tanah di waktu hujan. Payung berwarna warni. Tawa riang anak kecil. Melodi syahdu suaramu. Ahh tak bisa kusebutkan semua tentangmu.

Sepertinya tahun ini kamu datang terlambat. Menyisakan tanda tanya di benakku, apakah alam sedang menguji kesabaran kami, terlebih aku si wanita pecinta hujan. Jika aku boleh jujur kepadamu, aku sangat mengharapkan kedatanganmu. Kamu adalah salah satu yang paling aku tunggu..setelah belahan hatiku saat ini tentunya. Apa? Baiklah jika kamu memaksaku untuk menceritakan rahasia ini. Rahasia mengapa aku rela menunggu kedatanganmu. Selalu.
6bd536a62c1576c1aadb678054d746fb



Baiklah, izinkanlah aku menggali sedikit ingatanku saat pertama kali jatuh hati kepadamu. Dahulu aku memang tidak mengenalmu. Kebiasaanku menangis dulu menjadi awal aku ingin lebih mengenalmu. Menunggumu merupakan kesenangan sederhanaku. Aku rela menunggu setahun lamanya untuk  kembali berjumpa denganmu.

Duhai hujan sang pujaan hati. Enggau selalu berhasil meredam amarahku dengan kesejukanmu. Setiap butiran airmu seakan berusaha menghibur segala kepedihanku. Ingatkah kamu saat aku menangis sambil bersepeda dulu? Kamu memarahiku dengan cahaya kilatmu. Aku yang saat itu begitu terpuruk, kamu belai dengan derasnya suaramu. Aku tahu kamu begitu peduli denganku, itulah alasanku menyukaimu.

Terkadang aku bertanya kepada semesta. Mengapa aku berbeda? Bukankah kita lahir dari Rahim yang sama? Tumbuh di tembok dan atap yang sama..dan mengapa aku tidak menjadi salah satu kesayangan wanita itu? Hingga waktu berjalan dan membawaku kepada kedewasaan, merantau namun tak memantau. Kamu adalah salah satu yang mengiringi kepergianku meninggalkan rumah itu. Pesanku hanya satu, tidak ada ucapan selamat tinggal, hanya sebuah kalimat sederhana “Sampai bertemu di lain waktu”.

Mungkin aku sedikit egois yang lebih mementingkan kebahagianku. Meninggalkan kebahagiaan fana yang entah kapan dapat kugapai.  Bukankah pernah kukatakan padamu wahai hujan sang penyejuk hati, bahwa aku hanya ingin bahagia. Salahkah itu? Memangnya kamu tidak bosan melihatku menangis? Jauh disana, aku yakin jika kamu mendoakan kebahagiaanku diam-diam dalam iringan doamu.

Hari berganti hari, bulan dan tahun pun berganti. Seiring waktu aku pun tumbuh dalam kedewasaanku. Walau aku tak sesering dulu bercerita kepadamu, tapi aku masih setia kok denganmu. Buktinya hari ini, aku menatapmu dalam kesepianku. Tahukah kamu, aku sudah mengurangi kebiasaan menangisku. Tidak, tidak..aku tidak akan meninggalkanmu. Janganlah kamu berpikiran buruk tentangku, bukankah kamu selalu mengingatkanku bahwa aku harus meraih kebahagiaanku?

Hujan yang baik. Kehidupan cintaku tidak seperti wanita pada umumnya. Aku tidak ingin menjadi petualang cinta, tapi aku juga tidak suka menunggu jodohku. Aku mengenalnya hampir 2 tahun yang lalu, bukankah aku sudah pernah memceritakan dia kepadamu? Setelah aku lulus kuliah, aku mendapatkan pekerjaan di sebuah agensi digital, disanalah aku bertemu dengannya. Lupakan tentang “dia” yang dekat denganku di masa lalu. Prinsipku adalah menatap masa depan, bukan melihat ke belakang. Biarlah masa lalu menjadi sebuah pelajaran hidup, yang bisa dikenang dan dijadikan kekuatan diri.

Awal tahun lalu merupakan saat-saat kami mengenal. Tahukah kamu, aku selalu berdoa agar diberi jodoh yang paling baik. Dan akhirnya finaly aku menemukannya, hmm dia menemukanku. Kami dipertemukan. Ah aku jadi malu menceritakan ini kepadamu. Aku selalu mengingat filosofi tentangmu, tentang hujan yang romantis. Ibarat kata, kami ini seperti kamu dan awan yang saling melengkapi.

Dia yang menjagaku dan menyayangiku, yang dengan sabar membimbingku untuk menjadi lebih baik. Tak bosan menghapus tiap air mataku yang jatuh.  Pintaku, sebuah kejujuran dan cinta yang sederhana. Biarlah rasa ini seperti kamu, wahai hujan dan awan. Bersedia menjadi wanita yang berjuang bersamanya, yang menerima segala hal baik dan buruknya darinya sang kekasih hati. Menjadi bagian dari tulang rusuknya, yang menopang punggungnya. Karenanya aku selalu ingin memperbaiki diri agar aku pantas bersanding dengannya, begitu juga sebaliknya. Kita.

Perasaan kami berpendar keseluruh arah. Aku berharap bahwa aku bisa menjadi yang diharap. Aku mohon kepadamu wahai hujan, agar doaku ini mengalir bersama rintik airmu, bermuara ke laut yang sama dan kembali menuju restu-Nya.

Baiklah aku sepertinya harus mengakhiri suratku kali ini. Jika ada kesempatan, akan kutulis kembali untukmu. Terima kasih telah menjadi sahabat yang paling baik untukku. Hujan.
man-rain-umbrella-water-Favim.com-158637_large



– S –

Jumat, 16 Januari 2015

Contoh PAWARTA BAHASA JAWA

PAWARTA
KACILAKAN MONTOR MABUR ING MAGETAN
Durung suwe iki pancen wis tau dikabarake yen akeh montor mabur sing padha nemahi kacilakan ing mancanegara utawa ing Indonesia. Durung ana rong sasi kabar mau, lha kok kasusul maneh kedadeyan montor mabur tiba durung suwe iki, pase ing desa Geplak, Kecamatan Karas, Magetan, Jawa Timur rikala dina Rebo esuk kira-kira jam setengah pitu ing tanggal 20 Mei 2009, nalika bangsa Indonesia mengeti Hari Kebangkitan Nasional. Montor mabur kang tiba lan kobong mau duweke TNI AU jinis Hercules C-130 nomere A-1325. Miturut pawarta saka layang kabar lan tivi, montor mabur kasebut budhal saka pangkalan Lapangan Udara Halim Perdanakusuma Jakarta lan arep tumuju dhaerah Biak, Papua. Nanging durung nganti tekan papan kang tumuju, lan nalika arep mampir ing Lapangan Udara Iswahyudi Madiun montor mabur kasebut nemahi kacilakan.
Malah ing kedadeyan iki, luwih saka wong satus nemahi tiwas klebu warga desa sing omahe melu kenteban montor mabur kasebut. Saliyane iku, ana wong 15 kang uga melu nandhang tatu abot lan entheng. Dene omah-omah ing desa kasebut sing kenteban lan ndadekake remuk lan kobonge udakara patang omah. Ana sing ajur mumur lan ana sing payone remuk tanpa sisa. Kanthi anane kacilakan montor mabur duweke TNI AU kasebut mesthi wae ndadekake warga ing sacedhake pangkalan mau dadi padha jinja. Ing atase ora ngerti apa-apa, ngerti-ngerti ketiban sial.
Sing cetha kacilakan Hercules C-130 duweke TNI AU mau nambahi tansaya akeh dhaftar kacilakan montor mabur duweke TNI AU. Pancen akeh sing kandha yen sejatine montor mabur-montor mabur duweke negara mau akeh sing wis padha tuwa lan kudu diganti. Nanging gandheng kanthi alesan anggaran ora nyukupi, kepeksa montor mabur tuwa isih tetep digunakake kanggo ngangkut wong lan barang-barang liyane. Apa ya pancen kacilakan mau bener-bener amarga saka umure montor mabur sing wis tuwa utawa saka sebab liyane? Ditunggu wae asil saka katrangane pamarintah bab sebab-musababe kacilakan montor mabur kasebut.









UPACARA KADANG TANI ING TANAH JAWI

Kadang Tani mliginipun ing tanah Jawi, menawi badhé wiwit nanem wonten ing sabin tansah nindakaken Adicara Metri Sawah utawi Wiwitan. Upacara menika minangka panyuwunan dhumateng Gusti Ingkang Murbeng Dumadi, supados asiling tetanèn ing mangkénipun saged kalis saking ama lan bebendu. Ing jaman modern menika, mbokbilih sampun kathah warga ingkang mboten mangertosi ngèngingi tradhisi menika. Pramila, Masyarakat Tradhisi Bantul ingkang dipunsengkuyung déning Mahasiswa ISI Ngayogyakarta ngadani upacara wiwitan kang dipunrawuhi wakil Bupati Bantul, Sumarno.
Upacara kawiwitan kanthi mendhet winih pantun saking setunggaling sabin kagunganipun warga ing Bulak Pangkah, Sumberagung, Jetis, Bantul. Upacara Wiwitan menika dipunlajengaken wonten ing Lapangan Sumberagung. Pantun winih menika miturut tradhisi rumiyin dipunbagèkaken dhumateng sedaya kadang tani ingkang dipungéndhong déning sesepuhipun Dhusun. Wonten ing Lapangan Sumberagung, upacara Wiwitan dipunlajengaken dhahar tumpeng lan sekul wiwitan. Sekul wiwitan ingkang dipunwungkus ron pisang, saksampunipun dipundongani, lajeng kabagi dhumateng laré-laré. Swasana regeng sanget awit sedaya warga sami rebatan sekul wiwitan ingkang dipunjangkepi sambel Gepeng. Kanggé acara Ruwatan sawah saklajengipun ugi dipungelar ringgit Kancil minangka jangkeping acara merti sawah. Kejawi menika, masyarakat ugi dipunlipur déning manéka warna seni lan paméran kerajinan.
Tempat Pembuangan Sampah Akhir, Ngablak, Sitimulyo, Piyungan, Bantul dipunbikak wiwit taun 1996. Papan ingkang reged lan ngganda kasebat tumraping tetiyang ing sakiwatengening TPA pranyata boten ndadosaken perkawis menapa-menapa, kepara mujudaken papan ingkang ngrejekèni. Ing wekdal sakawit, sakdèrèngipun TPA menika dipunbikak, kawontenaning masyarakat ing sakiwatengening papan kasebat mrihatosaken. Nanging sasampunipun TPA dipunbikak, panggesanganing warga mbaka sekedhik saya mindhak saé awit ndayakaken uwuh ing papan menika.
Salah satunggaling warga masyarakat Ngablak, Ahyar, ugi nélakaken bilih sasampunipun TPA Ngablak dipunbikak, kios ban lan tambal banipun ugi saya ramé. Kejawi menika, warga ing sakiwatengen ugi saged pidamel pados rongsokan uwuh menapa déné ngingah lembu, saéngga panggesanganipun saya mindhak.
Para warga ing sakiwatengening TPA sewaunipun boten mangertos menawi uwuh menika wonten pangaosipun. Sasampunipun kathah tetiyang saking sajawining rangkah pados rongsok ing papan kasebat, para warga nembé gumregah tumut pados rongsok lan pranyata panggesanganipun ugi saya saé.





Libur Lebaran, Omset Bakul Malioboro Rp 3 Yuta Sedinten


Yogyakarta, www.jogjatv.tv  _ Kajawi kangge silaturahmi kaliyan sanak sedherek, libur lebaran ugi dipun tanjakaken dening  para pemudik kangge plesir lan tumbas oleh-oleh khas Jogja. Kathahipun pemudik  ingkang dhateng  Malioboro, dados  berkah menggahing atusan bakul ing wewengkon Malioboro. Sadangunipun libur lebaran samangke, omset para bakul ing Malioboro nggayuh tigang yuta rupiyah sedinten.Sinaosa kedah sabar jalaran margi ingkang tumuju Malioboro macet, nanging kawontenan kasebat boten nyurudaken gregeting wisatawan sarta para  pemudik kangge dhateng  ing  Malioboro. Miturut  para pemudik, nalika wangsul dhusun kedah merlokaken blanja dhateng Malioboro awit cumawis maneka tandha netra ingkang reginipun mirah, antawisipun bandul kunci lan kaos.Tumrap pemudik ingkang sampun bosen tumbas  bathik kangge oleh-oleh, samangke ing Malioboro  cumawis kaos khas Jogja, antawisipun kaos seratan Jogjakarta, sarta gambar ringgit lan  kaos sarimbit, ingkang reginipun murwat. Kaos ingkang bahanipun biasa reginipun Rp 15.000, dene ingkang bahanipun katun Rp 30.000-Rp 40.000.  Para bakul ing Malioboro mratelakaken, pinuju libur lebaran samangke  kaos ingkang dipun dasaraken pajeng 100 ngantos 200 iji.